Chipy a wybory ludzi. Świadomość.

Jerzy Karma

Wybrane z [link widoczny dla zalogowanych]

"Mikrochipy u noworodków wykluczają pomyłkę
big baby

W Japonii, noworodkom są wszczepiane mikrochipy. Ma to zapobiegać pomyleniu tożsamości dzieci, aplikowaniu im niewłaściwych leków, a także porwaniom.
Mikrochip jest cienki jak włos i ma dwa centymetry długości. Są na nim zapisane podstawowe dane noworodka - nazwisko, imiona rodziców, data urodzenia. Te mini układy scalone mogą też zawierać informacje dotyczące na przykład tego, kiedy dziecko było ostatnio karmione i przewijane, a także jakie podawano mu lekarstwa.

W szpitalach, które wdrożyły system, zainstalowane są czujniki. Dzięki temu przy próbie porwania dziecka, wyniesienia go poza budynek, uruchamiany jest alarm, a drzwi do obiektu są automatycznie blokowane. Aby uniemożliwić usunięcie mikrochipu, władze szpitala trzymają w tajemnicy, gdzie jest umieszczany. Nie są o tym informowani nawet rodzice dziecka.

Obecnie, system ten jest stosowany w kilkunastu japońskich szpitalach. Wdrożenie go w jednym ze szpitali w Jokohamie kosztowało 10 milionów jenów, czyli ponad 275 tysięcy złotych."

[link widoczny dla zalogowanych]
/link z podanego adresu od Leszka/
______________________________________________________
Astro napisał
Styczeń 13, 2009, 02:02:

Jerzy Karma

W całym opisanym w artykule działaniu związanym z mikrochipami, oraz wyjaśnieniach typu: Dlaczego? - są same sprzeczności i kłamstwa:
1. Mają zapobiegać próbie porwania dziecka, lecz... gdzie jest umieszczany chip nie wiedzą nawet rodzice...
Czyżby obawiano się, że rodzice porwą własne dziecko? Tak, bo takie dziecko nie należy już do rodziców, zaś rodzice wyjmując chip mogliby je odzyskać.
2. Chip zawiera wiele informacji o dziecku.
Jednak, by odczytać te informacje należy użyć komputera z odpowiednim czytnikiem i oprogramowaniem! Zatem wystarczyłby odczyt linii papilarnej dziecka i danych o dziecku wprowadzanych do odpowiedniego systemu.
Nie chodzi, więc tu o informacje o dziecku.

Jaka jest rola chipa zatem? Nie ta jaką oficjalnie się podaje.
Tymi chipami będzie się sterować ludźmi.
Nie chodzi tu nawet o śledzenie ludzi. To już się robi za pomocą telefonów komórkowych. System korzystając z fal wysyłanych przez telefony komórkowe pozwala nawet na lokalizację osób nie posiadających telefonu komórkowego. Wystarczy jednorazowe ustalenie tożsamości, by program wiedział o jaką jednostkę chodzi /dla nich to jest jednostka/.

Wiem, że nie piszę o niczym nowym. Te sprawy zostały już wiele razy omówione na stronach www jak i w niektórych artykułach prasowych. Mimo tego większość ludzi nie zdaje sobie z tego sprawy, inni nie chcą o tym myśleć, ani pamiętać tego, a jeszcze inni śmieją się z tego, bo uważają, iż jest to zbyt nieprawdopodobne. Tymczasem już są sterowani mnogością licznych zbędnych przepisów, czy choćby ulicznymi światłami i dźwiękiem... pip...pip...pip... w rytm którego przechodzą przez wyznaczone im przejście.
Niejeden tu się uśmiechnie ale niech wie... zmiany zaczyna się od małych rzeczy. Potem pojawią się większe.

Przejawy kontroli były już tu: "Wtedy wystąpił szatan przeciwko Izraelowi, pobudziwszy Dawida do tego, aby policzył Izraelitów." (1 Kron. 21:1, BW)
__________________________________________________________

Każdy z nas musi przede wszystkim pracować nad sobą. Efekty tej pracy najlepiej widać w naszej postawie wobec innych - w okazywaniu szacunku do nich. Nie zaś na naszym wynoszeniu się ponad innych i jednoczesnym pisaniu o miłości. Miłość jest ważna, lecz przede wszystkim ona ma być. W nas, także przejawiać się poprzez nasze słowa.

Jednak jeśli posiądziemy miłość, to ona - nie pragnienie nauczania - spowoduje, iż będziemy delikatni wobec innych przy tym starając się przekazać im to, co może im przynieść pożytek.

Lęk, o którym wspomniał Astro, istnieje w ludziach. Któż z nas go nie ma? Choć może on zupełnie inaczej przejawiać się. Bowiem jego zależność jest ściśle związana z pragnieniami ego. Póki istnieje priorytetowa koncentracja na ego, będzie istniał lęk. Ba! Nawet brak koncentracji na ego nie uwolni od lęku! Każde przywiązanie, do jakiejkolwiek idei, myśli, wytworzy lęk.

Koncentracja na wolności od wszystkiego, także od ludzkiego pojęcia wolności, uwalnia od lęku.
Bowiem ludzka wolność bywa dotykana lękiem o samą siebie.
Prawdziwej wolności nic nie jest w stanie zagrozić i nie ma w niej żadnego lęku.
Ta wolność to określony stan. Nawet nie jest to stan świadomości. Świadomość bowiem jest zmiennym instrumentem.
Pojąć to można tylko energetycznie. Nie umysłem. Choć umysł może zbliżyć się tutaj, a najbardziej intuicja, lecz przecież i ona jest swoistym umysłem.
__________________________________________________________

Umysł działa poprzez nawyki, przyzwyczajenia. Do których także należy przywiązanie do "konkretnych" odnośników, np. autorytetów, niekoniecznie naszych - autorytety większości, powszechne uznanie, wywiera często wpływ na człowieka nawet niechciany przez niego. Taka jest siła otoczenia.

Siła ta jest tak wielka, że nawet TO, co dociera do ludzi i co dla nich jest jedynie ideologią, nie jest wprowadzane do życia na miarę wartości jaką rzeczywiście jest dla człowieka.
Owe TO było dawane przecież ludzkości od tysięcy lat. I każdy, kto miał CZYSTE SERCE przyjął to omijając przeszkody tego świata. Tak to zostało urządzone, aby mogli to posiąść jedynie ci, którzy mają czyste serca, nie zaś tacy, którzy są przebiegli.

Mającym czyste serca, zawsze dane jest poznać tajemnice, inni zaś będą posiadać, a nie ujrzą.
"A On im rzekł: Wam dane jest poznać tajemnice Królestwa Bożego, ale innym podaje się je w podobieństwach, aby patrząc nie widzieli, a słuchając nie rozumieli" (Łuk. 8:10, BW)

Powie ktoś, że skoro grzech jest niewiedzą, to wiedza zbawia, a skoro wiedza zbawia, to wystarczy dać wiedzę, by postępowanie stało się czyste.
I będzie miał rację, lecz Bóg przesiewa, aby wybrać TYCH, którzy nie z powodu wiedzy stali się dobrzy, lecz z powodu samej dobroci. Oni bowiem będą prawdziwą dobrocią. Dlatego nazwano ich błogosławionymi.
"Rzekł mu Jezus: Że mnie ujrzałeś, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli." (Jan. 20:29, BW)
__________________________________________________________

Wiedza jest jednak ważna i potrzebna jako słowo także dla tych, którzy mają czyste serca. Słowo o doskonałości jest bowiem pokarmem dla wzrostu owego dobrego nasienia, jakie w nich działa. W innym sensie można powiedzieć, że słowa są ziarnem. Zaś owe dobro w sercu żyzną glebą. Zawsze jednak będą to tylko naprowadzające porównania.

Ludzie na ogół przez wiedzę postrzegają właśnie słowo, informację, która zapada w pamięć intelektualną i sobie tam leży nie działając. Czasem bywa przypominana, gdy jest przydatna dla ego, by działać w służbie dla niego. Inaczej leży jakby nieistniejąc.
Działa nawet często jako przeszkoda, bo nakłada się na nią program dumy, próżności i przemądrzałości ego, które opierają się na pamięci.
Jeśli np. Pan A powie Panu B coś, co jest już w pamięci Pana B, to B reaguje w takim stylu jak np.: Znam to!
Uderzona bowiem została jego pycha, że ktoś "myślał, że on /ona/ czegoś nie wie!"
Co sie wtedy dzieje?
To, że informacja ta spływa jak po skale i nic nowego się nie pojawia u tego człowieka. Co było w pamięci Pana B, dalej leży nieczynne.
A co powinno się stać? Słowa mają nas wzajemnie umacniać - to są moce i cegły, które powodują wzrost ku doskonałości. Budujmy się wzajemnie.
Jeśli ktoś do mnie mówi coś, co już słyszałem nawet tysiąc razy, to powinienem wziąć te cegiełkę i włożyć ją do swojego nowego ciała, oraz okazać mu wdzięczność. Tylko wtedy ta wiedza będzie stawać się wiedzą egzystencjalną. Nie zaś tylko martwym poglądem.

Oprócz tego należy otwierać się na rzeczy nowe i uwalniać się od ciągłego zajmowania się jednym. Gdy zajmujemy się długo czymś jednym, wtedy nasz umysł traci otwartość, oraz dar postrzegania rzeczy nowych. Wówczas patrząc na nowe nie widzi tego. Bowiem w nowym obrazie postrzega jedynie to, co widział do tej pory.
___________________________________________________________

Oczywiście człowiek żyje w tym świecie i widzi tylko ten świat. Dlatego "poznawanie zewnętrznego świata" nie jest grzechem i może być pasją.
Jednak oprócz świata istnieje poznający. Dlatego poznanie zależy także od poznającego.
Np. jeden zobaczy komputer i pomyśli, że to jakieś drobiny piasku się pozlepiały na drodze procesu ewolucji, aż powstał komputer. Inny będzie widział w komputerze dzieło jakiegoś inteligentnego twórcy.
Są to zatem dwa sposoby "poznawania zewnętrznego świata". Każdy prowadzi do zupełnie czegoś innego.
I każdy przejawia się czasem jako pasja.
Jeden z nich jednak poprzez dzieło wychodzi poza nie same, bo w nim dostrzega coś z poza niego.
Drugi trzyma się samego dzieła i przez to ma trudności w poznaniu go. W końcu poznając i tak będzie zmuszony wyjść poza same dzieło. Kto jednak poznaje nie chcąc wyjść poza dotychczasowe poznanie, ten nie może poznać prawdy. Grzeszy wtedy wobec samego siebie i wobec własnego poznawania. Bo jego poznawanie nie jest już poznawaniem, ale trzymaniem się swego. Zaś trzymanie sie swego staje się szkodliwe dla innych np. jako nietolerancja tylko z samego powodu, że ktoś jest inny. Towarzyszy temu też wiele innych, jezcze gorszych negatywności.
___________________________________________________________

Wszyscy jesteśmy TU i TERAZ. Nie poruszamy się.
Błogosławieństwa doświadcza każdy, kto to odczuwa.
Stan ten przekracza nawet samą miłość.
Choć najwyższego rodzaju miłość jest z nim w harmonii. To znaczy w takiej miłości można w nim tkwić. I jest to miłość bezpragnieniowa. Lecz w nim można przekroczyć nawet taką miłość.

Mało kto jednak powie, że jego serce, czy świadomość, trwają zawsze w takim TERAZ.
Kto z ludzi powie, że uwolniony jest już od wszelkich spraw tego świata?
Kto uwolniony jest od "własnego" umysłu?
Skoro zaś umysł jest więzieniem, czyż nie należy z niego uciec?
Czyż ludzie, którzy zajmują się myśleniem o swojej sytuacji i swoim stanie, nie tworzą podstaw na bazie których powstanie plan, oraz żmudna realizacja ucieczki. I to jest swojego rodzaju bieg - ucieczka.
"...złożywszy z siebie wszelki ciężar i grzech, który nas usidla, biegnijmy wytrwale w wyścigu, który jest przed nami" (Hebr. 12:1, BW)

Smile

Skojarzenia i odniesienia, choć czasem słuszne, mogą być zupełnie różnie odbierane.
Dlatego bywa nawet tak, że gdy ktoś mówi o nie poruszaniu się, a iksiński o bieganiu, to obaj mają na uwadze to samo - choć "logik" doszuka się w tym sprzeczności.

Oczywiście są i inne biegi, które potwierdzą rację logika. Np. wyścig za realizacją nie tylko pragnień przyziemnych, ale wyścig za próżnoscią i popisywaniem się zabawkami.
__________________________________________________

Tu warto zastanowić się, czym jeszcze może być przekonywanie.
I w tym przypadku, jaki mam na uwadze, nie ważne, czy będzie to przekonywanie siebie, czy innych - gdyż przekonując innych przekonujemy siebie. Także im silniej będziemy sami przekonani, tym więcej osób będzie nas naśladować. Tu nawet zadziała magia Wink

I nic tu do roboty nie będzie miał lęk. Chodzi o przekonanie określonego typu.

Oczywiście, że są rodzaje przekonywania oparte na niepewności, czy na lęku. Po co jednak ograniczać sie tylko do nich i myśleć, że na nich kończy się świat przekonujących? Wink

Dlatego równie dobrze nie akceptacja siebie, jak i nad wyraz silna samoakceptacja, mogą prowadzić do przekonywania. Innych i siebie. Dlaczego siebie skoro jest i tak silna? Bo ego uwielbia rozkoszować się samo utwierdzaniem Smile

Czy jednak z tego powodu PRAWDA ma być strusiem chowającym głowę w piasek?
Nawet jest to niemożliwe, bo ONA istnieje najprawdziwiej. Smile

Dobrze jest umacniać się w prawdzie.
Gorzej, gdy coś innego za nią ktoś przyjmuje i w tym się umacnia, czyli w upadku, w niedoskonałości, w grzechu, niewiedzy.

Dobry stosunek człowieka do człowieka jest prawdą.
W tym się umacniajmy i przekonujmy za pomocą choćby wypowiedzi.
Bo uczynki są jeszcze trudniejsze.

P.s.
Niektóre z tych spraw omawiałem już na http://www.boga.fora.pl/przypomnienie,8/