Codzienne badanie Pism.

Miłujący prawdę

Pamiątka po zachodzie słońca

Niedziela 17 kwietnia

"Będziesz ze mną w Raju" (Łuk. 23:43).
Złoczyńca, do którego Jezus wypowiedział te słowa, nie potrzebował wyjaśnień na temat raju. Wiedział o nadziei ziemskiego życia wiecznego w świecie, który miał nadejść.
Jezus musiał natomiast objaśnić swoje nawiązania do nadziei niebiańskiej. Gdy powiedział uczniom, że idzie do nieba przygotować im miejsce, nie pojęli jego słów.
Czytasz:
(Jana 14:2-5) "W domu mego Ojca jest wiele pomieszczeń. W przeciwnym razie byłbym wam powiedział, bo idę, żeby wam przygotować miejsce. A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, to przyjdę znowu i przyjmę was do siebie, abyście gdzie ja jestem, wy też byli.
A gdzie ja idę, drogę znacie”. Tomasz powiedział do niego:
„Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jakże możemy znać drogę?”"

Później oświadczył im: „Kiedy jednak ten przybędzie — duch prawdy — wprowadzi was w całą prawdę” (Jana 16:13).
Doniosłą prawdę, że będą zasiadać na tronach w niebie, uczniowie Jezusa pojęli dopiero po tym, jak w Dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. zostali namaszczeni duchem świętym na przyszłych królów.
Czytasz:
(1 Koryntian 15:49) "I jak nosiliśmy wyobrażenie tego uczynionego z prochu, tak też będziemy nosić wyobrażenie tego niebiańskiego".
(Kolosan 1:5) "ze względu na nadzieję zachowaną dla was w niebiosach. O tejże nadziei usłyszeliście przedtem dzięki opowiadaniu prawdy tej dobrej nowiny",
(1 Piotra 1:3-4) "Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa, gdyż stosownie do swego wielkiego miłosierdzia dał nam — przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa spośród umarłych — nowe zrodzenie do żywej nadziei, do dziedzictwa niezniszczalnego i nieskalanego, i niewiędnącego. Jest ono w niebiosach zachowane dla was",

Czytanie Biblii w okresie Pamiątki:
(wydarzenia z dnia 13 i 14 Nisan)
Mateusza 26:17-56; Łukasza 22:7-13;
Pozdrawiam

Miłujący prawdę

Środa 20 kwietnia

"Oddajcie swoje ciała jako ofiarę żywą, świętą, godną upodobania Boga" (Rzym. 12:1).

Jehowa ceni wyrzeczenia, na jakie w dowód miłości i podporządkowania zdobywają się Jego słudzy. W starożytności aprobował ofiary ze zwierząt oraz inne dary, które Izraelici składali na mocy Prawa Mojżeszowego, by uzyskać przebaczenie za grzechy albo wyrazić dziękczynienie.
Od chrześcijan Jehowa nie wymaga takich formalnych, materialnych ofiar.
Ale apostoł Paweł wskazał, że mamy składać ofiary innego rodzaju.
Wyjaśnia, że z wdzięczności powinniśmy prowadzić ofiarne życie.
Wymaga to od nas przeobrażenia umysłu. Z powodu odziedziczonej niedoskonałości podlegamy „prawu grzechu i śmierci” (Rzym. 8:2). Musimy się zatem przemienić, ‛odnowić się w sile pobudzającej nasz umysł’, czyli radykalnie zmienić swoje skłonności (Efez. 4:23).
Pozdrawiam

Miłujący prawdę

Sobota 23 kwietnia

"Ty, dziecię, będziesz zwane prorokiem Najwyższego" (Łuk. 1:76).

Prawdziwy prorok w natchnieniu od Jehowy oznajmia „wspaniałe rzeczy Boże” (Dzieje 2:11, 16, 17).
Prorokowanie może się wiązać między innymi z zapowiadaniem przyszłych wydarzeń, wyjawianiem szczegółów
dotyczących zamierzenia Jehowy lub oznajmianiem Jego wyroków.
W I wieku w charakterze proroka wystąpił Zachariasz — przekazał zamierzenie Boże wobec jego syna, Jana.
Syn ten, zwany później Janem Chrzcicielem, oznajmiał nadejście długo oczekiwanego proroka większego niż Mojżesz — Jezusa Chrystusa (Jana 1:23-36).
Jezus faktycznie przepowiedział swą śmierć — mówił, jak zginie, gdzie i z czyich rąk (Mat. 20:17-19).
Ku zaskoczeniu słuchaczy zapowiedział także zburzenie Jerozolimy i znajdującej się tam świątyni (Marka 13:1, 2).
Jego proroctwa sięgają nawet naszych czasów (Mat. 24:3-41).
Pozdrawiam

Miłujący prawdę

"Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli będzie wśród was miłość" (Jana 13:35).

Miłujący prawdę

"Sprawiali ból Świętemu Izraela" (Ps. 78:41).

Ból i gorycz nie paraliżują Jehowy. Gdy pojawiają się komplikacje, szybko podejmuje On stosowne kroki, by zminimalizować ich negatywne następstwa.
Podjął także długoterminowe działania mające doprowadzić do całkowitej realizacji Jego zamierzenia.
Czytasz:
(Psalm 104:31) "Chwała Jehowy trwać będzie po czas niezmierzony. Jehowa będzie się radował swymi dziełami".
Jehowa pozostaje „szczęśliwym Bogiem” (1 Tym. 1:11; Ps. 16:11).
Ponieważ zostaliśmy stworzeni na Jego obraz, dysponujemy zdolnością myślenia i praktyczną mądrością, dzięki czemu potrafimy analizować napotykane problemy i jeśli to tylko możliwe, podejmować konkretne działania. Jednym z ważnych czynników, które pomagają radzić sobie z problemami dnia codziennego, jest pamiętanie, że na pewne rzeczy po prostu nie mamy wpływu.
Zamartwianie się nimi mogłoby wzmagać naszą frustrację i ograbiać nas z radości, jaką przynosi służenie Bogu. Jeśli już zrobiliśmy wszystko, co w naszej mocy, by rozwiązać dany problem, najlepiej będzie skoncentrować uwagę na bardziej pozytywnych sprawach.
Pozdrawiam

Miłujący prawdę

"Moje pozdrowienia przekaż imiennie przyjaciołom" (3 Jana 14).

(Marka 10:29-30) "Jezus powiedział: „Zaprawdę wam mówię: Nie ma takiego, który by opuścił dom lub braci, lub siostry, lub matkę, lub ojca, lub dzieci, lub pola ze względu na mnie i ze względu na dobrą nowinę, a który by teraz, w tym czasie, nie otrzymał stokrotnie domów i braci, i sióstr, i matek, i dzieci, i pól, wśród prześladowań, w nadchodzącym zaś systemie rzeczy — życia wiecznego".

(Przysłów 18:24) "Są towarzysze skłonni się nawzajem roztrzaskać, lecz istnieje przyjaciel bardziej przywiązany niż brat".
Apostoł Paweł miał wielu serdecznych przyjaciół, o czym świadczą osobiste pozdrowienia w końcowej części jego Listu do Rzymian (Rzym. 16:8-16). Apostoł Jan również najwyraźniej zawarł sporo trwałych przyjaźni.
Pozdrawiam

Miłujący prawdę

"Mamy wspomożyciela u Ojca: Jezusa Chrystusa" (1 Jana 2:1).

Ofiara okupu złożona przez Jezusa Chrystusa stworzyła grunt pod przebaczenie grzechów. Na jej podstawie możemy pomimo swej niedoskonałości cieszyć się bliską więzią z Bogiem (Jak. 4: Cool

. W obliczu przeciwności modlimy się też o wsparcie i krzepiącą pomoc świętego ducha Bożego.
Poza tym mamy Biblię. Jeśli ją czytamy i rozmyślamy nad jej treścią, to przygotowujemy się na próby wiary.
Pozdrawiam

Miłujący prawdę

"Mądrość tego świata jest u Boga głupstwem" (1 Kor. 3:19).

Słowo „mądrość” bywa dziś nadużywane. Niekiedy za mądrych uchodzą ludzie, którzy po prostu zdobyli sporo wiedzy.
Ale ci tak zwani intelektualiści nie potrafią wskazać prawdziwego sensu życia.
Przeciwnie, osoby poddające się ich kierownictwu są „miotane jakby przez fale oraz unoszone tu i tam każdym wiatrem nauki” (Efez. 4:14). Jakże odmienna jest sytuacja tych, którzy nabywają prawdziwej mądrości, pochodzącej od Jehowy!
W Biblii nazwano Go „Bogiem, który sam jeden jest mądry” (Rzym. 16:27).
Posiada całą wiedzę o wszechświecie — zna jego budowę i dzieje. Jest też Twórcą wszystkich praw fizycznych, na których polegają uczeni prowadzący swoje badania. Nie imponują Mu więc ludzkie wynalazki ani wyszukane koncepcje filozoficzne.
Pozdrawiam

Miłujący prawdę

"Stańcie się naśladowcami Boga" (Efez. 5:1).

Jehowa Bóg stanowi doskonały wzór uprzejmości. Chociaż jest Władcą całego wszechświata, traktuje ludzi bardzo życzliwie i z wielkim szacunkiem. Zwracając się do Abrahama czy Mojżesza, używał hebrajskiego słowa często tłumaczonego na „proszę” (Rodz. 13:14; Wyjścia 4:6).
A wobec swych sług dopuszczających się przewinień Jehowa okazuje się „miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu i obfitujący w lojalną życzliwość oraz wierność wobec prawdy” (Ps. 86:15). Jakże się różni od ludzi, którzy niekiedy wpadają w furię, gdy inni nie spełniają ich oczekiwań! O nienagannych manierach Boga świadczy również sposób, w jaki słucha On ludzi.
Gdy Abraham zadawał pytania dotyczące mieszkańców Sodomy, Jehowa cierpliwie na każde odpowiadał (Rodz. 18:23-32).
Nie uznał, że Abraham niepotrzebnie zabiera Mu czas.
Jehowa wysłuchuje modlitw swych sług oraz wołań skruszonych grzeszników (Ps. 51:11, 17).
Czyż Jego wzorem nie powinniśmy słuchać, gdy ktoś do nas mówi?
Pozdrawiam

Miłujący prawdę

"Ja jestem drogą i prawdą, i życiem" (Jana 14:6).

Grzech oddalił ludzi od Boga (Izaj. 59:2)

Miłujący prawdę

"Ten człowiek naprawdę jest wybawcą świata" (Jana 4:42).

Ludzie odrzucili Jezusa jako obiecanego Mesjasza między innymi dlatego, że trudno im było zaakceptować wiele jego nauk.
Kto chciał wejść do Królestwa, musiał ‛zaprzeć się samego siebie’, ‛spożywać ciało i krew’ Jezusa, ‛ponownie się narodzić’ oraz ‛nie być częścią świata’ (Marka 8:34; Jana 3:3; 6:53; 17:14, 16).
Osoby dumne, bogate i obłudne uznały te wymagania za zbyt trudne do spełnienia.
Natomiast pokorni Żydzi przyjęli Jezusa jako Mesjasza, podobnie jak to uczyniło sporo Samarytan.
Jezus zapowiedział, że naczelni kapłani skażą go na śmierć, a poganie zawieszą na palu, jednak trzeciego dnia zostanie wskrzeszony. Sprawdź w Mateusza 20:17-19.
Gdy przed Sanhedrynem potwierdził, że jest „Chrystusem, Synem Bożym”, uznano to za bluźnierstwo (Mat. 26:63-66).
Piłat nie znalazł w Jezusie nic, „za co zasługiwałby na śmierć”, ale ponieważ Żydzi zarzucili mu również działalność wywrotową, ‛zdał go na ich wolę’. Sprawdź w Łukasza 23:13-15,25.
Pozdrawiam

Miłujący prawdę

"Mówcie prawdę każdy ze swym bliźnim" (Efez. 4:25).
Czy prawdomówność oznacza, że mamy wyjawić wszystkie szczegóły danej sprawy każdemu, kto nas o to zapyta? Wcale nie.
Podczas pobytu na ziemi Jezus pokazał, że niektórzy ludzie nie zasługują na to, by otrzymać bezpośrednią odpowiedź lub określone informacje. Kiedy obłudni przywódcy religijni zapytali go, jaką mocą dokonuje znaków i cudów, on odparł:
„Zadam wam jedno pytanie. Odpowiedzcie mi, a wtedy i ja wam powiem, mocą jakiej władzy to czynię”.
Gdy uczeni w piśmie i starsi uchylili się od podania odpowiedzi, Jezus rzekł:
„Ja też wam nie powiem, mocą jakiej władzy to czynię” (Marka 11:27-33).
Nie czuł się zobowiązany odpowiedzieć na postawione przez nich pytanie ze względu na ich nikczemność i brak wiary (Mat. 12:10-13; 23:27, 2 Cool

. Tak samo dzisiejsi słudzy Jehowy muszą mieć się na baczności przed odstępcami i innymi niegodziwymi ludźmi, którzy przebiegle starają się osiągać samolubne cele.
Czytasz:
(Mateusza 10:16) „Oto ja posyłam was jak owce pomiędzy wilki; dlatego okażcie się ostrożni jak węże, a niewinni jak gołębie".
(Efezjan 4:14) "abyśmy już nie byli niemowlętami, miotanymi jakby przez fale oraz unoszonymi tu i tam każdym wiatrem nauki wskutek oszukaństwa ludzi, wskutek przebiegłości w wymyślaniu błędu".
Pozdrawiam

Miłujący prawdę

"Teraźniejsze niebiosa i ziemia są odłożone dla ognia oraz zachowane na dzień sądu i zagłady ludzi bezbożnych" (2 Piotra 3:7).

Apostoł Piotr pod natchnieniem napisał powyższe słowa o przyszłości czekającej ludzkość.
Co nastanie w miejsce „niebios” wyobrażających rządy oraz „ziemi” symbolizującej niegodziwe społeczeństwo ludzkie? Sprawdź w 2 Piotra 3:13. Zastąpią je „nowe niebiosa” — mesjańskie Królestwo Boże — i „nowa ziemia”, czyli prawe społeczeństwo chwalące Boga.
Ostatnia księga biblijna porusza nasze serca wizją ludzkości, której zostanie przywrócona doskonałość.
Czytasz:
(Objawienie 21:1-4) "I ujrzałem nowe niebo i nową ziemię; bo poprzednie niebo i poprzednia ziemia przeminęły i morza już nie ma. Ujrzałem też miasto święte — Nową Jerozolimę, zstępującą z nieba od Boga i przygotowaną jako oblubienica przyozdobiona dla swego małżonka.
Wtedy usłyszałem donośny głos od tronu, mówiący:
„Oto namiot Boga jest z ludźmi i On będzie przebywać z nimi, a oni będą jego ludami. I będzie z nimi sam Bóg.
I otrze z ich oczu wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło”".

Prawi będą wiedli w raju bezkresne życie wolne od starości. Nadzieja ta ma solidne podstawy zarówno w hebrajskiej, jak i w greckiej części Biblii, i po dziś dzień dodaje sił wiernym sługom Jehowy.
(Objawienie 22:1-2) "I pokazał mi rzekę wody życia, czystą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka
środkiem szerokiej ulicy miasta. A po tej i po tamtej stronie rzeki były drzewa życia, wydające dwanaście zbiorów owocu,
rodzące swe owoce każdego miesiąca. A liście drzew służyły do leczenia narodów".
Koniec tego systemu związany jest nierozerwalnie z błogosławieństwami Jehowy dla tych, którzy Go poznali, miłują i są Mu posłuszni.
Pozdrawiam

Miłujący prawdę

Niedziela 29 maja

"To wam nakazuję, żebyście się wzajemnie miłowali" (Jana 15:17).

W ostatnią noc przed śmiercią Jezus zachęcił swych wiernych uczniów, żeby dalej byli dla siebie przyjaciółmi.
Apostołowie musieli pielęgnować te zażyłe stosunki, aby przetrwać czekające ich próby i wykonać zadanie,
które wkrótce Jezus miał im zlecić.
I rzeczywiście pierwsi chrześcijanie stali się znani z niezłomnej lojalności wobec Boga i siebie nawzajem.

Ale w tych dniach ostatnich ludzie zazwyczaj są nielojalni i wyzuci z naturalnych uczuć.
Czytasz:
(2 Tymoteusza 3:1-3) "A to wiedz, iż w dniach ostatnich nastaną krytyczne czasy trudne do zniesienia.
Albowiem ludzie będą rozmiłowani w samych sobie, rozmiłowani w pieniądzach, zarozumiali, wyniośli, bluźniercy,
nieposłuszni rodzicom, niewdzięczni, nielojalni, 3 wyzuci z naturalnego uczucia, nieskłonni do jakiejkolwiek ugody,
oszczercy, nie panujący nad sobą, zajadli, nie miłujący dobroci";
Zawierają powierzchowne przyjaźnie, które służą ich własnym interesom.
Jako prawdziwi chrześcijanie, musimy unikać takich postaw.
Pozdrawiam

Miłujący prawdę

Poniedziałek 30 maja

"Słowo Boże jest żywe i oddziałuje z mocą" (Hebr. 4:12).

Osoby, które Paweł nazwał duchowymi niemowlętami, zapewne nie robiły użytku ze Słowa Bożego i nie przekonywały się o jego praktycznej wartości. Czytasz:
(Hebrajczyków 5:13) "Każdy bowiem, kto spożywa mleko, jest nie zaznajomiony ze słowem prawości, bo jest niemowlęciem".

Nie zapoznawały się z biblijnym orędziem w tym sensie, że nie skłaniało ich ono do podejmowania mądrych decyzji życiowych.
Chcąc naprawdę zaznajomić się ze Słowem Bożym, trzeba zgłębiać jego treść i wprowadzać zdobytą wiedzę w czyn.
Dobrze to ilustruje przeżycie chrześcijanki o imieniu Krystyna. Między nią a współpracowniczką doszło do nieporozumienia.
Co zrobiła, by je zażegnać?
Opowiada: „Szybko przyszły mi na myśl słowa z Listu do Rzymian 12:18, gdzie czytamy: ‚O ile to od was zależy, zachowujcie pokój ze wszystkimi ludźmi’. Umówiłam się więc z koleżanką po pracy”. Rozmowa okazała się bardzo owocna, a współpracowniczka była pod wrażeniem, że Krystyna zdobyła się na ten krok. Chrześcijanka ta dodała:
„Nauczyłam się, że na stosowaniu zasad biblijnych zawsze wychodzi się dobrze”.