O stanie człowieka inaczej

Jerzy Karma

JJW111000755

Ciało fizyczne wraz z bodźcami, jakich dostarcza jest zmysłem człowieka.
Na ten wielki zmysł składają się wszystkie elementy tego ciała. Jego komórki, organy, oraz to, co potocznie jest znane jako ludzkie zmysły, a co bywa jedynie składowymi ciała.
Jednak ów wielki zmysł jest także składową jeszcze większego zmysłu, na który składa się ciało fizyczne oraz ludzki umysł.
Idąc dalej tropem wiedzy, lecz już niematerialnej, okaże się, że składową owego WIĘKSZEGO ZMYSŁU są także niewidzialne ciała człowieka, włącznie z jego polami magnetycznymi i elektrycznymi.

I uwaga – wszystkie te elementy są składowymi świata.
W nim się znajdują i reagują na świat.
Zatem choć tworzą jedność ze światem, to jednocześnie przyjęły perspektywę odrębności. Na wskutek wyodrębnienia i rozdzielenia UWAGI.
Owa odrębność – czyli jednostka oddzielna – doświadcza STANU.
Bez względu na to, jaki by on nie był.
Jednak zawiera w sobie DĄŻENIE do tego, aby ów stan był odpowiedniego rodzaju.
Takiego, w którym jednostka CZUJE się DOBRZE.

Czy jednak w tym wszystkim postrzega, że owe DOBRZE stało się zależne od WIĘKSZEGO ZMYSŁU?
Zależne, zatem w dużej mierze od stanu umysłu i stanu ciała fizycznego.
I zależne najbardziej od przestrzeni UWAGI jednostki. Miejsca jej lokacji.
Uwaga jest rodzajem wibracji.
Wibracje wywierają wpływ na rodzaj uwagi.
Odczuwanie DOBRZE zależy od stanu i rodzaju wibracji – zależy od stanu i rodzaju uwagi.