Wegetarianizm

Igmana (ptak)

Wegetarianizm

[link widoczny dla zalogowanych]

Bardzo ciekawe potraktowanie tematu. Polecam.
Igmana

Jerzy Karma

Gość

Generalnie wegetarianizm jest dobry tylko wymaga poświęceń...

Agemen

aneczka_brie · Wysłany: Czw 23:35, 08 Mar 2012 Temat postu:

Ja też uważam, ze wegetarianizm jest dobry, taki post przez całe życie. Ale jednak, co począć właśnie w okresie naszych świątecznych oraz piątkowych postów, w takim wypadku? Wyżec sie w ogóle jedzenia?

Jerzy Karma · Wysłany: Pią 16:54, 09 Mar 2012 Temat postu: Wegetarianizm, a posty

JJW111000784

Witam Cię serdecznie na forum.

Wegetarianizm tak samo jak każdy inny rodzaj żywienia jest formą diety.
Czy jakikolwiek dietetyk przedstawi jako fakt naukowy, iż istnieje jakiś jeden rodzaj diety, który jest doskonały dla każdego człowieka i w każdym jego momencie życia?
Wątpię.
I warto o tym pamiętać.
Dzięki temu możemy być tolerancyjni wobec tego, co jedzą inni.
A nawet wobec siebie.

Oczywiście wobec siebie możemy stawiać wyzwania Smile

One nas rozwijają. Otwierają nowe horyzonty.
Tak nowe, że np. Tobie @aneczko wegetarianizm w czasie postu nie jest postem Smile

Z kolei @tst napisał, że wegetarianizm wymaga poświęceń.
Czy ktokolwiek miałby w tej kwestii ogłosić jakąś regułę?
Każda byłaby nie na miejscu. W tym sensie, że nie nadawałaby się dla każdego.

Wyobraźmy sobie taką sytuację, że jest jakaś trasa do pokonania.
Jedni ludzie idą lądem, a inni płyną rzeką. Na pewnym odcinku pada komenda, że teraz i ci, którzy szli lądem, muszą płynąć rzeką.
Czy to ma być problemem dla tych, którzy płynęli?
Czy mają myśleć: Ojej… A co z nami? Czy my teraz mamy też jakoś sobie utrudnić drogę? Czy mamy, np. klepać się po udzie, co chwilę?
Oczywiście, że jak ktoś ma ochotę, to może się klepać.
Mógł nawet cały czas to robić.
To jego osobista sprawa i jego ćwiczenie.

Czy jeśli ja będę płynąć choćby i 20 lat, a ktoś wejdzie do wody na kilka dni, to czy ma prawo mi wmawiać, że on to płynie, ale ja to już nie płynę?
Bo np. jemu idzie to jakoś ciężko, a ja to mam zbyt dużą wprawę. No i pewnie ręce i nogi mi same już – wg niego – się ruszają.

Płynę tak jak i on w wodzie. A czy dodatkowo zacznę np. śpiewać, to moja sprawa, a nie jego. Nikt mi nie wmówi, że ja nie płynę, bo płynę zbyt długo. No chyba, że powie, że z tego powodu mogę przestać. To jednak wiem sam, że w każdej chwili mogę – jako posiadacz wolnej woli.

Dobrze byłoby wyrobić sobie pogląd, czym jest post.
Oczywiście każdy może interpretować to w inny sposób. Np. choćby jako:
- prezent dla Boga
- marne naśladowanie Jezusa w Jego samozaparciu
- religijny obrządek
- oczyszczenie organizmu i okresowa dbałość o zdrowie
- chwilowy akt łaski dla zwierząt
- przygotowanie do wegetarianizmu

Czy każdy, kto jest wegetarianinem, to jest pozbawiony któregokolwiek z w/w punktów?
Niekoniecznie.
I zawsze znajdzie się jakiś wegetarianin, który dopuści którąś z wyżej wymienionych przesłanek swojego wegetarianizmu, a nawet kilku z nich.

Owszem wegetarianin może nie odczuwać już swojej diety jako wyrzeczenia. Bo tak działa umysł, że człowiek po dłuższym czasie się przyzwyczaja. Ale jednak nadal trzyma się diety! Nadal odmawia sobie pewnych produktów!
Może nawet zacząć traktować je z obrzydzeniem… ale jednak jest ich pozbawiony! Smaki, które kiedyś sprawiały mu przyjemność wyszły z jego arsenału doznań. To nie jego smak, ani węch wzgardziły nimi. To sprawka jego umysłu. To umysł inaczej nastawił jego zmysły. Wręcz je zahipnotyzował.
One same nadal, bowiem doznawałyby przyjemności. Zablokował to umysł, a nawet odmienił.
Zmysły wegetarianina w zasadzie i w swojej istocie poszczą stale.

Ma to swoje plusy i minusy.
Minusem jest post, czyli pozbawienie określonych doznań (wrażeń).
Plusem mogą być rekompensaty, gdyż jadłospis niekoniecznie musi ulec zubożeniu, lecz także wzbogaceniu. Człowiek, bowiem w przypadku wyboru diety wegeteriańskiej szuka nowych obszarów – nowych jadłospisów i nowych produktów. Jednak będzie to wymagało poświęcenia większej ilości czasu, oraz większej ilości pieniędzy. Także zdobywania nowej wiedzy.

Czy np. w czasie postu przedświątecznego podjąć się dodatkowych zadań, np. głodówki?
To sprawa indywidualna.
Jeśli uczeń oprócz obowiązkowych lektur czyta inne książki, to jego sprawa, ale dzięki temu szybciej się rozwija, niż inni.

Swoją drogą kiedyś, zanim zostałem wegetarianinem, robiłem posty, które polegały na niejedzeniu.
Zatem nawet z tym wegetarianizm nie musi mieć nic wspólnego.

Dziś z kolei nie jestem wegetarianinem, ale też nie poszczę.
Post ma swoje zadania. Ma nas uczyć jak się oczyszczać.
Jednak najważniejszym postem jest czysty umysł i czyste serce. Czysta mowa i czysta myśl. Pilnowanie tego, to post dla osobowości. Trudniejszy od głodówki.
Ale co począć z tymi, którzy mają czyste serca i umysły? Wink

Do czego im post umysłu?

Agemen