Objawienia i ich natura

Jerzy Karma

O objawieniach napisałem też w dziale: Bóg po prostu JEST i w temacie: Uważajmy na objawienia.
http://www.boga.fora.pl/bog-po-prostu-jest,5/uwazajmy-na-objawienia,154.html

Czytając wiele objawień przypisywanych Jezusowi, dochodzę do wniosku, że są one czymś w rodzaju snu danej jednostki. Jest to sen na jawie, gdy zaczyna się realizować np. podświadoma potrzeba umysłu jednostki.
Spotkałem się nie tylko z takimi przypadkami, lecz nawet z takimi, gdy ktoś sam siebie uważał za wcielenie Jezusa, albo nawet za wcielenie ważniejsze od Jezusa podając się np. za jego starszego brata i twierdząc, że jest ów brat jest ważniejszy od Jezusa.
Mamy tu, zatem do czynienia z zajmowaniem różnych pozycji - czy to „słuchacza/ki słów Jezusa”, czy np. „samego Jezusa” - gdzie każda z nich wypływa z jakiegoś wewnętrznego osądu jednostki.
Istotne jest to, że mamy tu zawsze do czynienia z niedoskonałym człowiekiem, jego umysłem, a zatem z jego zasobami, skłonnościami, czy błędami oraz z PRZEKONANIEM. Nawet jeśli owe przekonanie na początku jest tylko w podświadomości.
To PRZEKONANIE jest czymś więcej niż zwykła osobowość i zwykła wiedza danej jednostki. Nawet, jeśli umieścimy je tylko w ramach umysłu tej jednostki, to warto zwrócić uwagę na to, że sięga ono do rejonów umysłu niedostępnych w normalnych warunkach – w normalnym codziennym działaniu umysłu. Przypomina to działanie ludzkiego organizmu w stanie ekstremalnego zagrożenia życia, gdy wyzwala z siebie „nadludzką” moc. Tu zagrożenie jest zastąpione, co prawda czymś odmiennym, lecz także posiada wysoką rangę i ogromne znaczenie. I tak jak w tamtym wypadku ciało, to w tym umysł, wznosi się do nadzwyczajnego wysiłku i nadzwyczajnej pracy.
Oczywiście na umyśle jednostki można tutaj poprzestać. Można jednak pójść dalej.
PRZEKONANIE i powiązana z nim wiara, z pewnością wytwarzają odpowiednie nastawienie umysłu – antenę odbiorczą. Jeśli myśli ludzkie są także falami, których zakresy wynikają z ich rodzaju, to umysł człowieka może odebrać fale odpowiadające jego nastawieniu. Np. wzniesienie stanu umysłu ku wzniosłej postaci może powodować odbiór fal-myśli odpowiadających wiedzy odpowiedniej dla tego stanu. Ciągle jednak obok działa umysł odbierającego. Przez który tez to co odbierane przechodzi i czym się zabarwia. Stąd mogą być w owych „objawieniach” myśli i zadziwiające, jak i typowo ludzkie i przejawiające ludzkie niedoskonałości.
Można pójść jeszcze dalej. Bowiem kto zakłada, albo wierzy, czy też wie, ze istnieją wyższe istoty niż ludzie, także produkujące fale myślowe, to możliwy jest także odbiór takich fal-myśli, czy informacji z nimi powiązanych, przez osobę wprowadzającą swój umysł w odpowiedni stan – nastawienie. I także przejdzie to przez umysł jednostki ludzkiej i zabarwi się nim, a jednocześnie umysł ludzki wyrazi sam siebie, swoje skłonności, przekonania, czy styl wypowiedzi, choćby w niektórych częściach „objawień”.
Dlatego znajdujemy w takich „objawieniach” wiele rzeczy mądrych, skłaniających ludzi ku dobremu, jak też wiele takich, które nie dają sobą przykładu ku doskonałości. Z tych samych powodów będziemy mogli odnaleźć sprzeczności, brak spójności, czy niezgodność z tą treścią z Pism Świętych, która prowadzi człowieka ku rozwojowi i ku dobru mającemu związek z miłością do ludzi.

Jeśli zatem czytamy tego rodzaju objawienia zawierające też osobowość i skłonności je przekazującego, często też niedoskonałe, to nic nie stoi na przeszkodzie, abyśmy wzięli z nich to - co jest dobre, służy nam i innym ku wzajemnej doskonałości, a odrzucili to, co nie ma z doskonałością nic wspólnego, a co wynika z ludzkich słabości i z ludzkiej próżności.