Rozważania i uwagi czytelników

Jerzy Karma

To jest temat do wolnych uwag dotyczących treści "Dusza - wiele znaczeń", do dyskusji, rozwiązywania różnych kwestii, czy zamieszczania wartościowych informacji.

W przypadku zadanych pytań, na które odpowiedzi znajdują się już w pracy "Dusza - wiele znaczeń", której dalsze części z czasem pojawią się, proszę o zrozumienie, gdy tutaj odpowiedzi już nie udzielę.

Także w przypadku przytaczania przez czytelnika cytatów z Biblii, które w treści i sensie wypowiedzi są tego samego znaczenia, jak te które podałem w "Dusza - wiele znaczeń", oraz które tam objaśniłem, proszę nie oczekiwać mojej reakcji.

P.s.
Poniższy post @Miłujący prawdę@ zamieścił w temacie DUSZA - WIELOBARWNE SŁOWO
po mojej wypowiedzi nr JJW111000656. Stamtąd został przeniesiony do tego wątku.

Miłujący prawdę

Prawda biblijna odrzuca istnienie „duszy nieśmiertelnej”.
Czyż nie jasna są poniższe słowa:
Kaznodziei 9:5,6,10: „Bo żyjący są świadomi tego, że umrą, lecz umarli nie są świadomi niczego (…) Przeminęła też ich miłość i ich nienawiść oraz ich zazdrość i już po czas niezmierzony nie mają udziału w niczym, co ma się dziać pod słońcem”.
„Wszystko, co twoja ręka ma sposobność zrobić, rób całą swą mocą, bo nie ma pracy ani snucia planów, ani poznania, ani mądrości w Szeolu [grobie]— w miejscu, do którego idziesz”.
Jeśli człowiek ma coś do zrobienia gdy żyje, to musi się wysilać i dokładać należytej staranności, bo gdy umrze niczego już nie poprawi ani nie uzupełni.

Ezechiela 18:4,20: „Oto wszystkie dusze należą do mnie. Jak dusza ojca, tak i dusza syna należy do mnie. Dusza, która grzeszy, ta umrze”;
„Dusza, która grzeszy, ta umrze”.
A zatem nie ma duszy, która by dalej żyła po śmierci ciała i z którą żyjący mogliby się później kontaktować.
I jeszcze:
Psalm 146:3,4: „Nie pokładajcie ufności w dostojnikach ani w synu ziemskiego człowieka, do którego nie należy wybawienie. Duch jego uchodzi, a on wraca do swej ziemi; w tymże dniu giną jego myśli”.
Synowie ziemskiego człowieka – ludzie, umierają. Napisano, że ‘duch uchodzi’ dotyczy to, po prostu zaniku siły życiowej. Kiedy więc ktoś umiera, jego duch nie istnieje jako niematerialny byt, który niezależnie od ciała mógłby myśleć i realizować swoje plany.
Nie ma nic takiego, z czym po śmierci człowieka żywi mogliby nawiązać kontakt.
Staraj się poznać prawdę z Biblii, lecz zacznij od doboru właściwych nauczycieli.
Pozdrawiam

.

Poniżej uwagi Igmany na kolejne części książki "Dusza - wiele znaczeń", które napisała do tych części. Post tutaj przeniesiony stamtąd ponieważ tam będą kontynuowane dalsze części ksiązki.

Igmana (ptak)

Igmana (ptak)

Igmana (ptak)

Jerzy Karma

JJW111000863

Witaj Igmano

Jerzy Karma

JJW111000864

Witaj ponownie Igmano,

Dziękuję Ci za Twój odzew na dalsze części książki.
Zmobilizowałaś mnie nim do zamieszczenia kolejnych części.
Mam nadzieję, że znajdziesz tam ścieżki wspólne dla nas.
Akurat były to części, gdzie jest i o Absolucie, oraz pojęciach takich jak dobro i zło.

Teraz pozwól, że odpowiem na Twoje myśli.

Igmana (ptak)

Och, Jerzy… dyskusja z Tobą czasami jest jak droga przez mękę a czasami jak śpiew skowronka o poranku. Very Happy

Rozbijamy się o słowa, mniemania, jawne lub utajnione JA, o sądy i przesądy.

Ok., piszesz książkę. I fajnie, że ją piszesz. Objawiasz prawdy uniwersalne, objaśniasz świadomość tym mniej świadomym. Może kogoś przez to zmusisz do zastanowienia, może dasz impuls ku dalszym impulsom, może…

Ale i tak każdy żyje na własny rachunek, wg własnych wyborów, przekonań.
Każdy też ma szansę na zmianę, nawet radykalną, bo…

…akurat dozna oświecenia (chociażby czytając książkę). Lecz nawet najjaśniejsze oświecenie nie spowoduje trwałej zmiany, jeśli dana istota nie poczuje, nie dozna tego czucia na tyle mocno, że zapragnie zmiany i potrafi wznieść się nad dotychczasowe uwarunkowania. Życie obfituje w takie przypadki. Energia człowieka doznaje wstrząsu i tworzą się nowe w niej zapisy.

Najczęściej jednak ewolucja duszy trwa wieki.
Skąd to wiem? Nie wiem, tak sobie mniemam. Mimo pejoratywnego znaczenia, jakie nadajesz temu słowu. Już czuję sprzeciw… Wink

Jakakolwiek książka jest zbiorem własnych oraz zaadoptowanych cudzych mniemań, przekonań, odczuć. To kompilacja ludzkich doświadczeń i doznań, to taniec materii, intelektu i ducha, ich wzajemnych wyładowań dających specyficzne i niepowtarzalne sploty, wzory świadomości. To miliardy prawd…

A PRAWDA?

……rozpuszcza się w tych miliardach pomniejszych prawd.

Bóg, Atman, Absolut, Cisza, itp. to tylko nasze określenia na coś, co każdy pojmuje po swojemu. Lepiej czy gorzej, prawdziwie lub nie? Nie mi o tym sądzić.

Ale czasami fajnie jest poczytać co inni myślą. Jak sobie radzą w tym dualnym świecie. Jaką przejawiają świadomość. To również wzbogaca, bo żaden człowiek nie jest samotną wyspą.

Ps. Wybacz Jerzy, że nie podjęłam przedmiotowej dyskusji na Twoje wypunktowania i niezgody z moimi sformułowaniami, lecz uważam to za niepotrzebne ścieranie się JA.
Przyznaję rację Twoim prawdom, moim także i wszelkim innym. Na ten moment, w tym świecie i w tym ciele.
A w razie braku pilniczka sprawdzę na paznokciach twardość ściany. By mniemanie stało się dobrym opisem. I bez zbędnej histerii. Wink

Serdecznie Cię pozdrawiam. Very Happy

No i koniecznie pisz książkę dalej. Ciekawa jest. Ja również.

Jerzy Karma

JJW111000865

Igmano,

Książka została w zasadzie napisana już wiele lat temu.
Muszę tylko fragmenty przygotować w htmlu i powrzucać na forum.
Ale jak widzisz jakoś nie śpieszę się z tym.
Wygląda na to, że chciałem ją napisać, bo taki był impuls.

Poza tym, gdy czytam ją co kilka lat, to zawsze okazuje się, że jeszcze trzeba coś gdzieś dopisać. Very Happy

Przez to staje się coraz trudniejsza w odbiorze, gdyż jeden poruszany wątek zostaje tak rozwinięty w kilka prawie oddzielnych ujęć, a wątki ze sobą połączone, iż czytelnik może nie powiązać tego wszystkiego ze sobą.
W omawianych tam zagadnieniach nie wystarczy jednak tylko myśleć liniowo: odtąd dotąd.
Przy tym umysł liniowy musi spłonąć.

Odnośnie drogi przez mękę, to nabywanie wiedzy jest jak rozwijanie mięśni w siłowni.

„I przyłożyłem do tego serce swe, abym szukał, i doszedł mądrością swoją wszystkiego, co się dzieje pod niebem.(Tę zabawę trudną dał Bóg synom ludzkim, aby się nią trapili.)” (Kazn. 1:13, BG)

Musimy też przy tym poznać własne błędy, a nawet głupotę. Nawet szaleństwo o które siebie wcześniej nie podejrzewamy, bo go w sobie nie potrafimy zobaczyć.

”Wszystkom ja przeszedł myślą swoją, abym poznał i wybadał się, i wynalazł mądrość i rozum, a żebym poznał niezbożność, głupstwo, i błąd, i szaleństwo.” (Kazn. 7:25, BG)

Jednak czy błędy mogą poznać błędy, a głupota głupotę?
Nie.
Do tego trzeba poznawać mądrość, trzeba ją znaleźć, wybadać.
Wybadać, a nie przyjąć ot tak sobie cokolwiek, co się tylko spodoba, bo nam pasuje, albo wygląda ładnie i sprawia wrażenie mądrego.

Kaznodzieja mówi, że do tego trzeba się przyłożyć. Przyłożyć serce. Trzeba zatem to pokochać i tym żyć.
Tego nie da się dokonać tak od niechcenia, czy przy okazji nudy.

Częściowo dobrze napisałaś, że „każdy żyje wg własnych wyborów, przekonań”. I sama napisałaś, że czyni to „na własny rachunek”.
Dlaczego częściowo dobrze?
Ponieważ nie możemy pomijać, że ulegamy też wpływom innych.
Jak i sami wpływamy na innych.
Dlatego też nie wszystko idzie wyłącznie „na własny rachunek”.
Dlatego istnieją tak liczne karmiczne powiązania, oraz karmy zbiorowe.

Igmana (ptak)

A wracając do opisu, jako funkcji poznawczej czytelnika, to nawet najdoskonalszy opis nie zapewni osobistego doświadczenia. Opis wymusza przyjęcie na wiarę lub sprawdzenie. Nie wszystko da się sprawdzić. Poza tym prawdziwość/dokładność opisu zależy od punktu odniesienia.

Co do przykładowej twardości ściany. Dla paznokcia wyda się ona twarda, dla gwoździa czy wiertła diamentowego już nie. Ty nabijesz sobie guza w niespodziewanym z nią kontakcie, istota duchowa lub jedno z Twoich ciał subtelnych swobodnie przez ścianę przeniknie.

Sprawdzając zatem ścianę z pozycji percepcji Twojego ciała nabędziesz wiedzy cząstkowej. Zaś tak naprawdę ściana (z pozycji fizyki kwantowej) - to wielka pusta przestrzeń między krążącymi swobodnie oraz nie przewidywalnie elektronami.
Ludzie też krążą po swoich orbitach swobodnie i nie przewidywalnie. Chociaż świadomość, że ktoś nas obserwuje (np. Bóg) może skorygować „obieg” i zmusić do oczekiwanych zachowań. Stąd władza wszelkich religii. Bo człowiek wierzy opisom.

Albo weźmy opis koloru czy miłości. Nauczysz się miłości z opisu? Nawet najdoskonalszego?
Co do opisów świata duchowego, to poza osobistymi, ograniczonymi materią doświadczeniami resztę musimy przyjąć (lub nie) na wiarę. I często wiarę powielamy w dalszych, niezweryfikowanych osobiście opisach.

Wydaje się, że jedynie osobiste doświadczenie, przeżycie, odczucie daję wiedzę, chociaż subiektywną. Jednak obiektywność to suma subiektywności.

I kto mi zagwarantuje, że dusza jest nieśmiertelna, skoro doświadczam tu jedynie śmiertelności? Mimo, że niektóre opisy mówią inaczej? A może w ogóle nie ma duszy? Może jedynie wyładowania elektryczne w mózgu dają ciału jakąś świadomość i rodzą jakieś koncepcje?

Jerzy możesz udowodnić, że jest inaczej?

To pa Very Happy

Jerzy Karma

JJW111000872

Igmano ,
Bardzo Ci dziękuję za Twoją odpowiedź.

To że „opis nie zapewni osobistego doświadczenia” nie oznacza, iż w każdym przypadku „wymusza przyjęcie na wiarę lub sprawdzenie” .

Są bowiem sytuacje, gdy osobiste doświadczenie było wcześniej – przed czyimś opisem – opis zaś mimowolnie nawiązuje do niego i może pomóc w nowym rozumieniu.

„Osobiste doświadczenie” nie przebiega tylko poprzez świadomość pierwotną.
Ba! U ludzi powszechnie przebiega ono przede wszystkim poprzez świadomość bazującą.
Jeszcze inaczej i skrótowo to obrazując mamy w tym:
>``` człowiek ``` > ```jego percepcja ``` >``` doświadczenie

A zatem istotą doświadczenia jest percepcja.
Percepcja zaś to zmysły i wszelki rodzaj umysłu jaki posiada jednostka doświadczająca.
Do tego doświadczenie to także pamięć.
Łatwo się o tym przekonać wspominając najbardziej nieprzyjemne doświadczenia ze swojego życia. Ciało zareaguje na nie tak jak się reaguje na doświadczenie. Ciało zwyczajnie doświadczy doświadczenia w oparciu o pamięć.

Pamięć też nieraz dołącza się do doświadczenia opartego na pięciu zmysłach.
Ostateczny odbiór takiego doświadczenia to suma tych działań.
Pamięć wnosi tu swój udział – jest akcjonariuszem Wink

– i w ten sposób działa niczym jeden ze zmysłów.
Pamięć można tu potraktować (umownie) jako element umysłu.
Umysł można jednak potraktować (to kwestia dogadania się co jaką nazwą chcemy określać) jako procesorowe zdolności do korzystania z danych pamięci w oparciu o posiadane (w tym także wypracowane) zbiory operacji. Istotne tu będą możliwości szerokości i głębokości (przestrzenność działania) penetracji dostępnych w pamięci danych.
Umysł posiada swoje zestawy instrukcji i … ulubione cele (poglądy) – które go determinują i blokują przed tym to co płynie z kolejnych doświadczeń.
Będzie nawet przetwarzał kolejne dane (nowe doświadczenia) w zakresie jaki określają już przedtem przyjęte cele.
Niestety te posiadane już cele blokują też nabywanie nowych i bardziej rozbudowanych zestawów instrukcji (nowych algorytmów).
Człowiek taki uważa, że już wie – a uważa tak, gdyż lubi odczuwać stan „wiem”. Większość ludzi nie lubi czuć się w stanie „nie wiem”.
Jednak stan „nie wiem” to stan otwartości i rozwoju – to ten stan dziecka na który wskazał Jezus.

Odbiegłem co nieco Smile

Mamy więc już jakieś osobiste doświadczenia i oto czyjś opis może coś wnieść do naszej wcześniejszej percepcji ich odbioru.

Istnieją też doświadczenia, które uchodzą naszej uwadze.
Czyjś opis – nawet niedoskonały – może skierować na nie nasza uwagę.

Wspominasz o wymuszaniu przyjęcia na wiarę, jak też wymuszaniu sprawdzenia.
Domyślam się, że chodzi Ci tu o to, że poznawanie człowieka opiera się na posiadanych przez niego: zbiorach operacji, zestawach instrukcji i danych pamięciowych – oraz ich wzajemnych połączeń, możliwości i szybkości współdziałania.
Z drugiej strony wiesz przecież, iż ten cały umysłowy zespół mimo swojej wspaniałości ma jeszcze bardzo wiele przed sobą, aby działać w sposób nie budzący wątpliwości.
A skoro są wątpliwości to czy „dzieła” umysłu człowieka nie są bardziej dziełami wiary?
Oczywiście, że owe próby umysłu – które on zwykle postrzega jako prawdę samą w sobie i ostateczną – opierają się na jakichś konkretnych przesłankach. Umysł automatycznie przyjmuje, że przesłanki jakie wziął pod uwagę, to wszystko – co wystarcza ku zdobyciu poznania. Choć dysponuje ich wycinkiem.
Do tego zawiera w sobie już poglądy – czyli zespoły blokujące i rozpraszające.
Jak to działa?

Parę minut temu, gdy pisałem sam będąc w swoim pokoju, weszła osoba mająca do mnie jakieś pytanie…
Co wybiło mnie już częściowo z zestawu pojęć jakim biegła moja uwaga.
Poprosiłem o nie przeszkadzanie.
Tylko przeniosłem uwagę z powrotem do zagadnienia o jakim pisałem, do pokoju weszła kolejna osoba z jakąś kolejną sprawą, którą można załatwić i za kilka godzin – i znowu odciągnęła moją uwagę.

To były osoby z zewnątrz.
Tymczasem w każdym człowieku mieści się wiele takich osób w postaci zespołów pojęciowych, jako nawyki poglądowe, zamiłowania, dobre samopoczucia – które nieraz przez lata nabrały swojej mocy, na tyle silnej, aby nie pozwolić uwadze pójść jakimiś nowymi torami, które nie będą z nimi kompatybilne.

W pewnym sensie można powiedzieć, że człowiek jest przede wszystkim wiarą – swoją wiarą. Wiarą są jego myśli, przekonania, poglądy.
Owa wewnętrzna wiara (przekonania, stosunek do spraw świata) zabiła nawet niejednego swojego właściciela.
Nie ma co lekceważyć wiary.

I np. na moją wiarę może okazać się dobra (lepsza) np. Twoja wiara – w jakiejś kwestii życiowej Very Happy

Czy też i w światopoglądowej – bo poglądy wpływają na nasz umysł, nasze życie i zdrowie.
Ba! Czasem nawet błędne poglądy służą lepiej zdrowiu. Możliwe, że akurat lepiej od innych błędnych Wink

Fakty niejednego przyprawiły o zgon… z powodu niewiedzy przeżyliby ciężkie fakty.
Oczywiście zawsze ktoś i przeżyje najgorsze fakty.
O ile ma przystosowany odpowiednio umysł.

Jakim umysłem zatem Igmano sprawdzasz?
Ty jednak myślisz: „Nie wszystko da się sprawdzić.”
Kto jednak sprawdza i czym?