Zwierzęcość w człowieku oraz wojny

Jerzy Karma

JJW111000881

Znane jest dopatrywanie się w człowieku wielu natur, w tym też tej najbardziej negatywnej nazywanej zwierzęcą.
Dlaczego nazywana jest zwierzęcą? Skoro jak czytamy w Biblii, to człowiek przyjął ową naturę, a przez człowieka spłynęła ona na zwierzęta.
W rzeczywistości jest to natura upadłych istot.
Człowiek upadł i upadło całe pole życiowe na ziemi, a w nim i zwierzęta.

I człowiek został wyznaczony do naprawy tego pola.
Dlatego to ludzie otrzymują od tysięcy lat nauki jak godziwie żyć.
Gdy tymczasem zwierzęta są ich pozbawione.
To ludzie mogą stawać się lepszymi, ale też i bywają gorsi od zwierząt, gdyż to oni są tymi, którzy jako namówieni do upadku mają przez to większą dyspozycję do ulegania złu.
Jednak też bardziej mogą odejść od zła i przemienić pole życia na ziemi.

Wykształcenie to znane jest od tysięcy lat jako nauki harmonijnego współżycia społecznego którego podstawą są zasady moralne i etyczne, oraz nie czynienie innym tego, co nam samym byłoby niemiłe, gdybyśmy byli na ich miejscu.

Wojny zaś – szczególnie gdy ludzie pozbawiają się w swoim działaniu regulujących je zasad - stają się najgorszym polem w którym rozbudzają swoje najgorsze zwierzęce skłonności. Stają się wtedy gorsi od najgorszych zwierząt. Wówczas bycie istotą ludzką zamiast prowadzić osoby wzwyż, sprowadza na sam dół piekła, co przejawia się już tym, że czynią piekło wokół siebie. Odpowiednio do tego i w odpowiednim okresie znajdą się w miejscu należnym naturze jaką przejawiają.

Bycie człowiekiem nie musi oznaczać bycia upadłą i złą osobą.
Każdy człowiek może wybierać dobre postępowanie.

Kto wybiera dobre działania – ten czyni świat lepszym.

Spokój i dobro niech będą w Tobie

Jerzy Karma