Anioły. Służba zamiast seksu.

Jerzy Karma

Dlaczego temat aniołów w dziale obecności Boga?

Dlatego, że ich obecność w jakiś sposób poświadcza Jego obecność.

Zapyta ktoś:
A skąd wiadomo, że one istnieją?

Zwykły człowiek dowiaduje się o istnieniu rzeczy widząc je wprost.
Jednak już naukowcy odkryli, że o istnieniu czegoś można dowiedzieć się poprzez obserwowanie śladów tych rzeczy - śladów nawet matematycznych.
Nie muszą to nawet być ślady stóp białego człowieka widziane przez Indian Wink

Niektóre ślady są w nas samych. I kiedyś każdy na nie trafi. Potem kiedyś dostrzeże - niektórzy wcześniej, inni dużo później.
________________________________________________________

Będąc dziećmi jesteśmy bardziej beztroscy.
Bardziej skłonni do zabawy.
Nawet jej potrzebujemy - jest metodą naszego rozwoju.
Następnie pojawiają się obowiązki i seks z erotyką, które są kolejnymi szczeblami w drabinie naszego rozwoju.
Rodząc się w tym świecie mamy zadania do spełnienia, jak choćby nasz rozwój, a podstawą tego jest osiągnięcie dojrzałości ciała fizycznego.
Dążenie do tego celu umacnia ego i tworzy jego nowe elementy.
Jakby nowe ego oparte na ciele, które pozostaje nawet po osiągnięciu dojrzałego ciała i od którego nie chcemy się uwolnić, by zrealizować swoje priorytetowe wcześniejsze cele. Ciało tworzy swoje własne cele. I nie chodzi tu o seks, ani o erotykę. O nich za chwilę. Cele ciała tworzą owe grzechy oparte na ciele. /Nie seks. Chodzi o złe postępowanie, które powstaje z pragnień związanych z ciałem, np. pragnienie bogactwa, władzy, pozycji, i z nie liczenia się z innymi./
Ego ciała umacnia ego, z jakim przychodzimy jeszcze bardziej.
Ego zaś jest przeciwieństwem służenia innym.

Niektórzy nie lubią słowa SŁUŻYĆ. Kojarzy im się chyba z zajęciem służącego.
A czy są gotowi zrobić PRZYSŁUGĘ?
Przy-sługa nie kojarzy im się ze służącym? Wink

Ech... słowa...

Służenie, czyli ściślej precyzując pomaganie innym i robienie dla nich rzeczy mających być im przydatnymi, poświęcanie im swojego czasu, jest tym, co nas uwalnia od własnego ego.

Maksymalne zaabsorbowanie takim służeniem tak pochłania, że istota /także człowiek/ będzie uwolniona od potrzeb seksualnych i erotycznych.

Czyż słowo anioł nie kojarzy się z kimś bardzo dobrym?
Z kimś, kto jest zaabsorbowany służeniem innym?

"Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie w niebie." (Mat. 22:30, BW)

Walka z seksem, z potrzebami erotycznymi - jest bez sensu.
Ci, którzy mają takie potrzeby, o ile pozostają w zgodzie z przykazaniem miłowania bliźniego i nie czynienia mu krzywdy - nie muszą ich hamować.
Tak jak dziecku nie zabrania się zabawy w piaskownicy.
Są to elementy rozwojowe człowieka.
Robienie sztucznych zahamowań, blokad, powoduje efekty przeciwne.
Powstaje wówczas nienaturalny celibat i ego rozwija się jeszcze silniej.

Tu nie chodzi o zaniechanie seksu.
Tu chodzi o całkowite pochłoniecie w służbie innym.
Przy takim pochłonięciu potrzeby seksualne automatycznie znikają.
Pojawia się celibat naturalny - jak u aniołów.

"Lecz ci, którzy zostają uznani za godnych dostąpienia tamtego świata i zmartwychwstania, ani się nie żenią, ani za mąż nie wychodzą." (Łuk. 20:35, BW)

Niech nie myślą ci, którzy zmuszają się do celibatu, że dostąpią z tego powodu tamtego świata. Póki kto służy sobie, ten nadal tkwi w tym świecie.
__________________________________________

Czym jest seks?
Nie dam tu pełnej odpowiedzi - gdyż ta jest niezwykle złożona.
Napiszę, czym jest w związku z poruszanym tu tematem.

Seks dotyczy bowiem ega.
Póki człowiek choćby odrobinkę posiada związku z własnym ego, wtedy przejawią się u niego potrzeby seksualne.
Seks, bowiem pozostaje w silnym związku z zadowalaniem własnego ego - choćby poprzez dostarczanie przyjemności, czy też zaspokajanie oczekiwań tego ego.
Zaś na gruncie cielesnym ma jeszcze dodatkowy związek z rozwojem ciał człowieka. Podobnie jak dziecko musi jeść, by wzrastało jego ciało. Tak później następuje potrzeba seksu dla intensywnego żywienia się oddechem.
Dlatego wtajemniczeni uczyli pranajamy, czyli rodzajów oddechów mających zastąpić oddechy erotyczne.

Nie wiele jednak pranajama pomoże tym, którzy koncentrują się na swoim ego. (Zyskają co prawda na zdrowiu.) Najpierw należy uwolnić się od swojego ego. Drogą ku temu jest służenie innym:

"Albowiem Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służyć i oddać swe życie na okup za wielu." (Mar. 10:45, BW)

Pranajama jest potrzebna tym, którzy za młodu zaczynają służyć innym.

Niech nikt nie myśli, że z powodu wymuszonego celibatu będzie aniołem.
Aniołem czyni służenie innym.

Igmana (ptak)

Służba zamiast seksu?
Dlaczego zamiast? Dlaczego seks łączysz z ego?
Ciało z jego energetyką ma swoje potrzeby. Ekspresja seksualna jest naturalnym przejawem ciała, nie tylko ludzkiego. Służy przedłużaniu gatunku a także w powiązaniu z energią miłości rozwojowi. Oczywiście można nadużywać i wypaczać własną seksualność, jak wszystko zresztą. Wink

Służyć można nie rezygnując z seksu. W służeniu nie należy zapominać o sobie, bo byłoby to umniejszaniem siebie. W czym służebnik jest gorszy od innych? Przecież powiedziane jest: „miłuj bliźniego swego jak siebie samego”.
Dotyczy to także służby.
Gdy człowiek nie pokocha najpierw siebie, nie potrafi uczuciem tym obdarzyć bliźniego.
Gdy nie zaspokoi najpierw własnych potrzeb, nie będzie w stanie zaspakajać potrzeb innych. Lub będzie to zaspakajanie ułomne.
Musi zaistnieć równowaga, jak we wszystkim. Nie zrównoważenie (także w służbie) jest wypaczeniem.
Anioł został powołany do służby człowiekowi. Ma inne ciało, bez potrzeb seksualnych. Człowiek nie jest aniołem, choć powinien dążyć do dobra, do zbawienia siebie.
Na pewno nie jest warunkiem zbawienia rezygnacja z seksu wbrew naturze oraz całkowite poświęcenie się służbie innym, własnym kosztem.

Miłość do siebie, nie znaczy ego.
Seks nie znaczy ego.
Anioł nie znaczy człowiek.
Służ innym, nie zapominając o sobie.
Służba sobie jest tak samo cenna. Bo ja, to inny Ty.
Bóg stworzył anioła i człowieka.

Pozdrawiam Very Happy

Igmana

Jerzy Karma

Witaj Igmano.
Cieszę się, że zabrałaś głos w temacie. Jest on, bowiem bardzo złożony. Bardziej niż możemy tego oczekiwać.
Nie można tego tematu uogólniać.
Nie można tego samego zalecać każdemu.

Oczywiście, że jest jak napisałaś: "Ekspresja seksualna jest naturalnym przejawem ciała."

Dodam tylko, że jest ona nawet przejawem duszy ludzkiej.
Zresztą pisałem o tym w Przypomnieniu. Nie chcę się tu powtarzać.
Cytowałem tez słowa Salomona:

„Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.” (Przyp. 11:17, BG)Dusza zaś swoje potrzeby przejawia odpowiednio do możliwości, które otrzymuje poprzez narzędzia. Takim narzędziem jest np. ciało widzialne.
Niektórzy z pewnością zaprzeczą temu - co będzie wynikać z ich innego rozumienia pojęcia duszy.
Dusza jednak jest także narzędziem, choć dość specyficznym. Jest ona narzędziem ducha.
Z tym, że nie tylko sam duch, kształtuje owe narzędzie.
Dla Salomona było oczywiste, że dusza ma potrzeby i realizuje je poprzez ciało. Zaś trapienie ciała jest okrucieństwem wobec duszy.

Jeśli zaś informujesz mnie, czy czytelników forum, że seks: "Służy przedłużaniu gatunku a także w powiązaniu z energią miłości rozwojowi" - to znaczy, iż nie odebrałaś właściwie mojego przekazu.
A gdzie ja napisałem, że nie spełnia seks takich roli?
Albo z jakiej mojej wypowiedzi wynikało, że seks nie przedłuża gatunku?
Gdzie napisałem, że nie rozwija człowieka w energii miłości?
Jeśli czytasz moje wypowiedzi na forum, to powinnaś wiedzieć, że napisałem, iż jednym z zadań seksu było i jest uczenie ludzi miłości.

I jeszcze taka sprawa.
Zwrot jakiego użyłaś: "Służy przedłużaniu gatunku", wielu odbiera w taki sposób, iż seks został stworzony wyłącznie do przedłużania gatunku.
Tak jednak nie jest.
Pisałem o tym już na:
http://www.boga.fora.pl/bog-po-prostu-jest,5/milosc-erotyka-i-inne-kwestie,73.html
Pisałem tam też o miłości i seksie.

Jeśli zaś ktoś osiąga taką miłość, że zaczyna służyć innym, to czyż nie osiągnął celu?

Nie pisz zatem ogólnikami, do czego jest seks, napisz bardziej szczegółowo.
Bo co do przedłużania gatunku, to seks został wykorzystany przy okazji. I dlatego w związku z przedłużaniem gatunku, gdyż wychowywanie potomstwa pozostaje w silnym związku z miłością i służbą.
Seks ma uczyć właśnie miłości i służby.

Dzisiaj większość ludzi słysząc o namiętnościach i żądzach kojarzy to automatycznie z seksem.
Wynika to ze społecznych programów, które czynią w tej kwestii wiele szkód rodzajowi ludzkiemu.
Zamiast bowiem pouczać człowieka o rzeczywistych żądzach i namiętnościach, które czynią wiele szkód ludziom, przeniesiono uwagę na pole erotyczne.

Seks jest dobry. Dlatego nie był zakazywany. Został wręcz dany, ludziom ku ich pożytkowi. Spełniwszy jednak swój pożytek nie jest konieczny.
Dlatego mozna przeczytać:

"1. ... Dobrze jest, jeżeli mężczyzna nie dotyka kobiety." (1 Kor. 7:1, BW)

Co wcale nie oznacza, że ma nie dotykać kierując się jakimś nakazem, czy zakazem. Gdy osiągnie to w naturalny sposób - wtedy jest to dobre.
Kto jednak jeszcze nie osiągnął niech czyta dalej:

Warto to zwrócić uwagę na zdanie 3-4. Mamy tu wyraźną mowę o służbie męża swoim ciałem żonie i służbie żony swoim ciałem mężowi. Służba ta jest niezmiernie ważna, uczy bowiem miłości, oraz przygotowuje dusze do służby w innych sprawach.
Skoro zaś mąż służy seksem żonie, a żona mężowi - i wcale nie dla prokreacji - to jest tak jak napisałaś Igmano: "Służyć można nie rezygnując z seksu."

To jest oczywiste, że można. Tak samo jak jest oczywiste, że nie jeden człowiek mający w sobie nawet sporą dawkę egoizmu nieraz spełnia uczynki altruistyczne.
__________________________________________________________

Istnieje opowiadanie o uczniu i nauczycielu.
Nauczyciel zanurzył ucznia pod wodą i topił go. Gdy go puscił ledwo żyjącego zapytał:
- Czego pragnąłeś?
- Pooo...wieee...trzaaa... - wypowiedział z trudem uczeń.
- To jak tak właśnie będziesz pragnął zbawienia, o niczym innym nie myśląc i niczego wiecej nie pragnąc, to tylko wtedy masz szanse je osiągnąć. - powiedział nauczyciel.

Taką służbę miałem Igmano na myśli. Kogo ona tak pochłonie - seks przestanie dla takiej osoby istnieć.

Dlatego Paweł napisał dalej:

"7. A wolałbym, aby wszyscy ludzie byli tacy, jak ja, lecz każdy ma własny dar łaski od Boga, jeden taki, a drugi inny." (1 Kor. 7:7, BW)
Wiemy, że wszystkie dobre rzeczy są darami od Boga. Wiemy też, że aby otrzymać dar, należy być na właściwym miejscu dla danego daru.

Igmana (ptak)

Witaj Jerzy Very Happy

Wybacz, że potraktowałam temat zbyt ogólnikowo, ale to z powodu braku czasu.
Chciałabym móc rozmawiać bez ograniczeń, niestety natłok obowiązków, w tym służebnych Wink

uniemożliwia mi to.
Dlatego ostatnio nie zawsze odpowiadam na posty, nie zawsze poddaję wątek dogłębnej analizie.
Jeżeli już piszę, to raczej bardzo skrótowo i może przez to za bardzo. I choć w umyśle moim są rozwinięcia to w przekazie pisanym pewnie ich brak. Myślę jednak, że można odebrać niedopowiedziane przy odrobinie skupienia.
Alternatywą byłoby w ogóle nie pisać, ale dopóki nie pojawią się inni dyskutanci chyba powinnam od czasu do czasu „zamieszać kijem w mrowisku”? Very Happy

Jerzy, doskonale zrozumiałam Twój post. Nie znaczy to, że powinnam powtarzać te same treści, bo byłoby to zbyteczne a nawet przeszkadzające w rozwinięciu tematu, co czynisz doskonale, „okładając mnie przy okazji kijami”. Czyżbyś próbował mnie topić, jak ten nauczyciel ucznia? Laughing

Niemniej jednak opozycja jest przydatna, nieprawdaż? Very Happy

Tylko nie zrozum mnie źle. Ach te słowa.
O ileż lepsze są kontakty pozawerbalne.

Wracając do tematu, wydaje mi się, że za bardzo skupiasz się na słowach z Biblii, gdzie często są to manipulaje kapłanów mających określony cel.
Etyka, moralność istnieją ponad religiami, człowiek, który postępuje wg ich zasad, nie będzie błądził. Doskonale wyczuje granice, te seksualne również.
I słusznie zauważyłeś, że naczelną zasadą jest nie krzywdzenie innych.
Reszta, do swobodnego zastosowania, wg własnych wyborów. Gdy nie będzie krzywdzenia, wybory będą dobre.
Życie nie musi być cierpieniem. Powiem więcej, powinno przynosić radość i szczęście.
Kiedy tak się stanie? Gdy ludzie nauczą się kochać i szanować zarówno siebie jak i bliźniego swego. Gdy szanować będą każdy przejaw życia. Gdy zrozumieją, że nie ma podziału na Ja – Ty, moje – twoje.
Gdy to się stanie, służba innym będzie naturalnością, nie służeniem. Niestety trzeba na to czasu, każdy idzie w innym tempie.
Mam nadzieję, że nie zagmatwałam zbytnio. Very Happy

Muszę już kończyć, czas mnie goni a praca czeka. Wink

Pozdrawiam serdecznie.

Igmana

PS. Przepraszam, że nie odniosłam się do wszystkich Twoich „zastrzeżeń” odnoście mojej wcześniejszej wypowiedzi. To nie z braku szacunku. Wink

Jerzy Karma

Witaj Igmano. /14-10-08/

Przepraszam, że dopiero dziś zamieszczam odpowiedź. Miałem problemy z forum.
Odpowiedź czekała jednak w notatniku.
Z drugiej strony to, zyskasz więcej czasu Wink

Życie goni czas człowieka, człowiek zaś goni własne życie.
Człowiek więc goni własne życie.
Sami stwarzamy większość tego, co narzuca nam ograniczenia.
Sami się chcemy temu poddawać - nawet twierdząc, że tego nie chcemy.
Nie chcemy jednak niektórych skutków - przyczyny jednak my stwarzamy.
Nie dostrzegając, że przyczyna jest już tym skutkiem w sobie - gdyż on w niej leży.
Budda obserwując to zjawisko stwierdził, że przyczyną wszystkich cierpień są pragnienia.
Mogłoby się wydawać, że pragnienia są wewnętrzną sprawą umysłu.
Wydaje się też ludziom, iż życie bez pragnień jest jałowe.
Dlaczego nie stawiają pytania: Co istnieje poza pragnieniami?
I czy moze to być lepsze, mądrzejsze i bezpieczniejsze?

Wiele pragnień człowiek przyjmuje z powodu innych.
Jednocześnie pragnąc wolności.
Wbrew temu jednak daje się zniewalać temu, co jest poza nim.
Czyni to dobrowolnie, by zaimponować innym.
Chcąc imponować innym czyni ich na tyle ważnymi, że poddaje się władzy nie swoich pragnień.
Następnie te pragnienia czyni swoimi - choć one zawsze będą obce jego duchowi.
W ten sposób poddaje się władzy innych - choć w rzeczywistości dąży do wolności od nich.
Czy człowiek wie - co się z nim dzieje?
___________________________________________________________________

Witaj Igmano. /9-10-08/

Napisałaś Igmano rzeczy ważnie.

Do jednego chcę się tylko odnieść.
Do tej modnej ostatnio nagonki na Biblię.
Już pewna osoba z forum "mesjasza" wytknęła mi to, że cytuje Biblię.
/Dziś jest ono wyłączone./
Używając argumentu, że są inne pisma.

Takie ogólne zarzuty są pozbawione sensu.

Napisz konkretnie. Jaki cyctat z Biblii dałem, który przedstawia coś niewłaściwie?

Cytuję nie tyle z powodu źródeł, co z powodu tego, co w nich jest.
Biblie zaś głównie dlatego, iż jakby nie było jest ważnym pismem dla milionów ludzi.
Sztuka polega na tym, by znajdować w niej te rzeczy, które są właściwe. Korzystając z wielu wątków dla określonego

zagadnienia można ustalić jego właściwą wykładnię - pomimo jakiejkolwiek późniejszej zmiany w którymś z wątków.

Biblia nadal jest kopalnią. W kopalni złota nie leży czyste złoto. Najpierw ma domieszki. One jednak nie przeszkadzają w tym, by uzyskać czyste złoto.

Alchemicy duchowi nawet ołów zamieniali w złoto.
Czego Tobie i wszystkim czytającym to życzę.

Jerzy

P.s.
Przyznam, że podobnie jak u Ciebie, tak i u mnie słowa nie nadążą zapisać wszystkiego, co pojawi się w umyśle.
I przyznam, że jest w tym wina tego, że daję się za bardzo ponosić innym rzeczom z życia.
Umysł przykleja się do spraw, które w rzeczywistości są jak sny.
Na szczęście śmierć i późniejsza niepamięć inkarnacji wyzwala ludzi od tego Wink

I mogą zaczynać będąc oczyszczonymi od umysłu.
Dusza jednak nie jest oczyszczana do czasu.
Dane zostało człowiekowi, by sam ją oczyścił.
Dane do czasu.
________________________________________________________________

Witaj Igmano. /14-10-08/
Tak miało być, że forum się zawiesiło.
Dopisałem więcej Smile

Napisałaś: "Etyka, moralność istnieją ponad religiami."
Dla tych, którzy nie wiedzą, czym naprawdę jest religia.
Jeśli ktoś za religię uważa, organizacje nazywające siebie religijnymi - to etyka i moralność rzeczywiście stoją ponad nimi. Dlatego, że etyka i moralność są poza wpływem człowieka. To są idee, które mają moc przejawiania się.
Na organizacje zaś duży wpływ maja ludzie, także ludzie źli.
Jeśli zaś religia nazwiemy wszystko to, co łączy człowieka z Bogiem, to jest w tym także etyka i moralność, oraz drogi prowadzące ku doskonałości, jak i sama doskonałość - wtedy religia stoi wyżej, niż etyka i moralność, gdyż zawiera więcej.

Napisałaś: "Gdy nie będzie krzywdzenia, wybory będą dobre."
Jest to półśrodek. Ważny, gdyż akcentuje nie krzywdzenie. Jednocześnie mogący powodować błąd oparty na fałszywej pewności, co do "dobrego wyboru".
Warto tu zwrócić uwagę na to, że człowiek nie może być do końca pewny swojego wyboru.
Tego, czy on jest dobry.
Tu przypominają mi sie słowa Jezusa: "Nikt z ludzi nie jest dobry."
Cytowałem je tyle razy. Jak i takie: "Bądźcie doskonali."
Jedne wskazują nam na to właśnie, że nie możemy byc pewni swojej dobroci. Drugie na to, by starać się być dobrymi jak tylko potrafimy, a nawet więcej niz potrafimy - bo powinniśmy badać własne postawy, wnikliwie obserwować życie, by uczyć się przewidywać wszelkie możliwe następstwa, oraz poszukiwać nowych lepszych postaw.
Niech nikt z ludzi nie myśli, że jego /jej/ postawa już jest najwłaściwsza.

Masz rację pisząc: "Życie nie musi być cierpieniem."
Bóg jest tego samego zdania. Dlatego posyła nieustannie ludzi, przez których wskazuje na doskonałość i na to, co jest właściwe. Istnieją jednak zawsze fałszywi nauczyciele. Najwięcej jest ich w szkołach Wink

Większość bowiem to "bardziej lub mniej - psychopaci" wyżywający się na młodszych wiekiem i statusem społecznym uczniach. Dlatego właśnie tak wiele dzieci nie chce chodzić do szkoły. Nauczyciel zamiast pomagać stresuje.
Oczywiście jest też wielu normalnych nauczycieli - którzy na nikim się nie wyżywają.
Czytając, że ja Cię "okładam kijami" ogarnęła mnie groza: Czy ja postępuję jak owi psychopatyczni nauczyciele?
Jeśli tak, to dzięki za uwagę - będę się starał głębiej obserwować siebie.
Kontakt z człowiekiem powinien być bowiem taki, by przynosił radość i szczęście.
Do tego będę dążył.
Prawda także może być wypowiedziana różnie. Przyjemnie i nieprzyjemnie.
I masz rację, że stanie się tak, gdy "ludzie nauczą się kochać i szanować."
Czy jednak miłość i szacunek wystarczą? Bo skoro ja mam je wobec Ciebie, to dlaczego "okładałem Cię kijami"? Wink

Dzieje się tak, gdy za mało jest mądrości.

Bardzo dziękuję Ci za cenną wypowiedź.

Jerzy Karma

P.s.
Forum mesjasza nadal "tymczasowo wyłączone ze względu na konserwację..."

Jerzy Karma

Powyżej, w pierwszym poście, poruszyłem wiele zagadnień spośród których chciałbym zwrócić tu uwagę na główne z nich – wyrażone w słowach Jezusa. I jeszcze raz się do nich odnieść.

Miłujący prawdę

Aniołowie wypełniają różne zadania związane z wykonywaniem woli Bożej.
Wszyscy aniołowie niezmiernie się radowali, gdy Jehowa ‛zakładał ziemię’, i skwapliwie wypełniali swe zadania, kiedy ten szczególny klejnot kosmosu przeistaczał się w dom dla ludzkości (Hioba 38:4, 7).
Jehowa stworzył człowieka „niewiele niższym od aniołów”, ale uczynił go ‛na swój obraz’, dzięki czemu możemy odzwierciedlać Jego wzniosłe przymioty (Hebr. 2:7; Rodz. 1:26).
Gdyby Adam i Ewa, a potem także ich potomkowie, robili właściwy użytek z daru wolnej woli, mogliby się bez końca cieszyć życiem w rajskich warunkach jako członkowie wszechświatowej rodziny Bożej złożonej ze stworzeń rozumnych.
Sądzę, że na tym należałoby się skupić w analizowaniu roli aniołów.
Jaki jest ich udział w głoszeniu dobrej nowiny?
Odpowiedź znajdujemy w Księdze Objawienia 14:6: „Ujrzałem innego anioła, który leciał środkiem nieba i miał wiecznotrwałą dobrą nowinę do oznajmienia jako radosną wieść dla mieszkających na ziemi i dla każdego narodu, i plemienia, i języka, i ludu”. Ta „wiecznotrwała dobra nowina” najwyraźniej wiąże się z „dobrą nowiną o królestwie”, która zgodnie z zapowiedzią Jezusa miała być przed końcem obecnego systemu rzeczy „głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom” (Mateusza 24:14).
Rzecz jasna, aniołowie nie głoszą osobiście. To ważne zadanie Jezus powierzył ludziom (Mateusza 28:19, 20).
Ale czy nie dodaje nam otuchy świadomość, że gdy wywiązujemy się z tego polecenia, możemy liczyć na pomoc aniołów — świętych, mądrych i potężnych stworzeń duchowych?
Istnieje mnóstwo dowodów na to, że aniołowie wspierają nas - świadków Jehowy - w tej pracy. Na przykład co jakiś czas słyszymy, że w trakcie pełnienia służby kaznodziejskiej Świadkowie Jehowy spotkali kogoś, kto krótko przedtem modlił się do Boga o pomoc w znalezieniu prawdy.
Zdarzenia takie następują zbyt często, by uznać je za zwykły zbieg okoliczności. Dzięki anielskiemu wsparciu coraz więcej ludzi uczy się robić to, do czego nawoływał ‛anioł lecący środkiem nieba’:
„Boga się bójcie i dajcie mu chwałę” (Objawienie 14:7).
Pozdrawiam